Jump to content

Bean Torrach, fa Tuar Broide

From Wikipedia, the free encyclopedia

"Bean Torrach, fa Tuar Broide", also known as "A Child Born in Prison", is a 14th-century Early Modern Irish poem by Gofraidh Fionn Ó Dálaigh.

Text (extract)

[edit]

The following are the first three verses of the poem, followed by an English translation.

Bean torrach, fa tuar broide,
do bhí i bpríosún pheannaide,
berar dho chead Dé na ndúl,
lé leanabh beag sa bhríosún.

Ar n-a bhreith do bhí an macámh
ag fás mar gach bhfochlocán,
dá fhiadhnaibh mar budh each dhún,
seal do bhliadhnaibh sa bhríosun.

An inghean d’fhagháil bhroise —
meanma an leinbh níor lughaide,
sí dhá réir gé dho bhaoi i mbroid,
mar mhnaoi gan phéin gan pheannaid[1]

Translation

A pregnant woman (sorrow’s sign)
once there was, in painful prison.
The God of Elements let her bear
in prison there a little child.

The little boy, when he was born,
grew up like any other child
(plain as we could see him there)
for a space of years, in prison.

That the woman was a prisoner
did not lower the baby’s spirits.
She minded him, though in prison,
like one without punishment or pain.[2]

On the subject

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Dorgan, Theo; Kumar, Anant; Maclean, Malcolm; Turnley, Peter; Ward, Patrician Sarrafian (Fall 2003). "AN LEABHAR MÒR / THE GREAT BOOK OF GAELIC". Archipelago. 7 (3).
  2. ^ Dorgan, Theo; Kumar, Anant; Maclean, Malcolm; Turnley, Peter; Ward, Patrician Sarrafian (Fall 2003). "AN LEABHAR MÒR / THE GREAT BOOK OF GAELIC". Archipelago. 7 (3).
[edit]